Zoek de verschillen

Hillary haalt uit naar Obama via een tv-spotje...

... waarna Obama denkt: wat jij kan, kan ik ook.

Hey big spender

Heeft u ook altijd al willen weten hoeveel geld de verschillende kandidaten uitgeven aan donuts, koffiebroodjes en ander spul van de warme bakker? De New York Times heeft het, in een naar eigen zeggen urenlang onderzoek, speciaal voor ons uitgezocht. Bent u er klaar voor? Komt ie:

- Hillary Clinton: spendeerde USD 1.884,83 bij Dunkin' Donuts, USD 504,02 bij Krispy Kreme en USD 5.950,03 bij verschillende bakkerijen
- Chris Dodd: USD 3.301,22 bij verschillende bakkerijen
- Barack Obama: USD 723,64 bij Dunkin' Donuts en USD 1.877,28 bij verschillende bakkerijen
- John Edwards: USD 253,04 bij Dunkin' Donuts
- John McCain: USD 923,70 bij Dunkin' Donuts en USD 116,79 bij Krispy Kremes
- Mitt Romney: USD 992,91 bij Dunkin' Donuts
- Ron Paul: USD 108,07 bij Dunkin' Donuts
- Rudy Giuliani: USD 5,100 bij een bakkerij in Las Vegas.

- Mike Gravel: die heeft ze op afbetaling gekocht (okay okay, dat hebben we zelf verzonnen)

Wij bij SYWBANP zeggen: doe met deze informatie wat u wilt. Maar zeg niet dat we u niet gewaarschuwd hebben! Of zoiets.

Wat? Moet ik weg? Nu al?

Laten we eerlijk zijn: Mike Huckabee's campagne is op sterven na dood. No way dat hij McCain nog gaat verslaan. Dat weet u, dat weten wij, alleen Mike zelf weet het nog niet. Of hij doet net alsof. Vermoedelijk geniet Mike nog veel teveel van alle aandacht. Dus wat doe je dan, als je net bij Saturday Night Live hebt uitgelegd dat je heus nog wel kan winnen ondanks het feit dat je rekenkundig verloren bent? Inderdaad, dan blijf je gewoon doodleuk zitten, hoewel de presentator toch overduidelijk aangeeft dat je mag vertrekken. Bovenstaande foto is vermoedelijk precies tijdens dat ongemakkelijke moment gemaakt, maar als u het hele fragment wilt bekijken, kunt u hieronder even op het filmpje klikken:

Arme Mike.

Wel of niet?

Condi Rice wil niet, Ralph Nader wil wel. De eerste werd genoemd als mogelijke running mate van John McCain, maar gaf dit weekend aan niet te willen. Nu schijnt de gouverneur van Minnesota, Tim Pawlenty, in de running te zijn. (En nee, wij kennen hem ook niet.) Overigens ontkende Pawlenty ook dat hij met McCain wil hokken. Nader daarentegen maakte dit weekend bekend dat hij als Independent voor het presidentschap gaat. Hoewel kansloos, zal Nader's beslissing bij Democraten niet goed vallen. Die hebben nog steeds de horror van 2000 in het achterhoofd, toen Nader de broodnodige stemmen bij Al Gore weghaalde, wat Manbearpig uiteindelijk mede het presidentschap kostte.

Overigens, om nog even terug te komen op McCain: de Republikeinse kandidaat reageerde dit weekend fijnzinnig op de ontwikkelingen in Cuba, waar Fidel Castro vorige week terugtrad ten faveure van zijn broer Raul. Vrij vertaald mag Fidel van McCain de hartelijke Kylie krijgen:

"I hope he has the opportunity to meet Karl Marx very soon."

Voor de goede orde: Marx ligt al sinds 1883 onder de zoden. Tot zover deze aflevering van tough talk by John McCain.

Mitt Romney made us do it!

De fall-out van Mr. en Mrs. Potatohead valt ons eerlijk gezegd een beetje tegen. Eigenlijk is het allemaal nogal voorspelbaar. McCain ontkent in alle toonaarden maar probeert ondertussen wel te cashen op het hele verhaal, de Democraten houden wijselijk hun klep en sommigen vragen zich af of deze hele episode niet alle Republikeinen achter McCain verenigt. Welnu, dat laatste is sowieso niet het geval, want in kamp-Romney (voorzover dat nog bestaat) balen ze als een stekker, schrijft ABC:

The remnants of the Romney campaign are shaking their heads this morning. For months they were whispering about a New York Times investigation into John McCain's ties to a certain lobbyist. They would poke and prod reporters to see if they had heard anything new about when and if the New York Times would publish the story. On Thursday, while no one would allow their name to be published, several former advisers lamented the timing of the story, one suggesting, "If this piece had run before New Hampshire, McCain would have lost. If it had run before Florida, he would have lost."

Let wel, we hebben het hier over de man die McCain onlangs zijn endorsement gaf. Hier denken ze zelfs dat Romney de bron van de New York Times is. Onze theorie: Romney heeft een goede beurt willen maken door zijn steun voor McCain uit te spreken, maar heeft achter de schermen de New York Times geholpen in hun poging McCain te tackelen. In de hoop dat Wantje Romney in 2012 rustig nog een keer voor het presidentsschap kon gaan, niet gehinderd door een eventuele president McCain. Sure, het is nog verder gezocht dan de conspiracies rond 9/11 en JFK, but we love it!

I did not have a sexual relationship with that woman!

Vergeet de dubieuze claim in het Amerikaanse equivalent van de Story, enkele maanden terug, dat John Edwards een affaire had. Dat was peanuts. John McCain, daarentegen, lijkt nu toch serieus een probleem te hebben. John McCain zou namelijk in 2000, tijdens zijn campagne voor de presidentiële nominatie destijds, een affaire hebben gehad met een lobbyiste genaamd Vicki Iseman (hier op de foto met Sjors DubbelJoe Boesj). Probleem voor McCain is dat de bron nu niet een rancuneus roddelblaadje is, maar de gezaghebbende New York Times. Wij bij SYWBANP zijn natuurlijk allang blij dat we nu eindelijk de affaire van deze verkiezingscampagne te pakken hebben, maar wat is het verhaal nu precies? Uit de NYT:

"A female lobbyist had been turning up with him at fund-raisers, visiting his offices and accompanying him on a client’s corporate jet. Convinced the relationship had become romantic, some of his top advisers intervened to protect the candidate from himself — instructing staff members to block the woman’s access, privately warning her away and repeatedly confronting him, several people involved in the campaign said on the condition of anonymity. In interviews, two former associates said they joined in a series of confrontations with Mr. McCain, warning him that he was risking his campaign and career. Both said Mr. McCain acknowledged behaving inappropriately and pledged to keep his distance from Ms. Iseman. The two associates, who said they had become disillusioned with the senator, spoke independently of each other and provided details that were corroborated by others."

McCain ontkent in alle toonaarden en roept dat de Times zich schuldig maakt aan een "smear campaign". Bij het lobbyistenbureau waar Iseman werkzaam is zijn de gedeeltes van de website waar het team wordt voorgesteld en de klantenlijst wordt gepubliceerd al dichtgegooid. Rechtse blogs roepen ondertussen dat de New York Times nu moord en brand schreeuwt, terwijl ze zich in de tijd van Billary en Monica gedeisd hielden. Wordt vervolgd, en blijf vooral terugkomen op SYWBANP as we report this story live to you.

Obama is vet origineel!

Oh Obama, dit is niet best! In de filmpjes ziet u overigens Deval Patrick, gouverneur van Massachusetts. Wellicht dat Obama even een bezem door zijn speech writers team kan halen.

John, opletten!

Dat John McCain nooit zo heel goed heeft opgelet in de economieles maakt natuurlijk helemaal niet uit. Er zijn genoeg voorbeelden van leiders die hun eigen zwaktes kennen, en zodoende een goede econoom hebben aangesteld om de regie over het huishoudboekje te voeren. Arnold Schwarzenegger is er een goed voorbeeld van, net als onze eigen Wim Kok. Dat John McCain zijn eigen zwaktes kent is overduidelijk, en dat zou een voordeel kunnen zijn. Een kleine bloemlezing:

"I didn’t pay nearly the attention to economic issues in the past. I was probably a ’supply-sider’ based on the fact that I really didn’t jump into the issue."

"I’m going to be honest: I know a lot less about economics than I do about military and foreign policy issues. I still need to be educated."

"The issue of economics is not something I’ve understood as well as I should. But I’ve got Alan Greenspan’s book."

Nu zou dit niet zo'n groot probleem zijn als McCain ook nog iets met die zelfkennis zou doen. Bijvoorbeeld: je mond houden als je wat gevraagd wordt over de economie, en zorgen dat je een paar uitstekende adviseurs met kennis van zaken aanstelt. Not John McCain. Mr. Potatohead maakt liever claims die op zijn minst discutabel zijn, en op zijn slechtst je reinste onzin. Voorbeelden? Welnu, zoals wij allemaal weten zijn lage belastingen het paradepaardje van de Republikeinen. McCain kan dus geen verhoging van belastingen verdedigen, zoals Obama en Clinton wel doen. En dus beweerde McCain enkele weken terug dat het verhogen van belastingen altijd leidt tot terugloop van overheidsinkomsten. Detail: de statistieken tonen aan dat precies het omgekeerde het geval is.

En wat betreft de huidige crisis in de Amerikaanse economie zei McCain onlangs: "I don’t believe we’re headed into a recession. I believe the fundamentals of this economy are strong and I believe they will remain strong." Pardon? Horen wij daar George W. McBush in een echo? Dat werkelijk alle alarmbellen op rood staan als het gaat om de Amerikaanse economie, is voor McCain schijnbaar niet van belang. Je mag, na zeven jaar wanbeleid onder Bush en het om zeep helpen van een riant begrotingsoverschot door Dubya, toch hopen dat we met McCain als president niet nog eens vier jaar hetzelfde krijgen.